Kastraten

Ravni, ons eigenwijsje, heeft het nest waar ze is geboren, nooit willen verlaten. Alle plannen om haar te plaatsen werden door haar verijdeld tot ik het uiteindelijk begreep: ze moest blijven.
Met haar lange zwarte lokken en haar tedere aanhankelijkheid is ze mijn heel speciale Landstrykertje.

Het is niet makkelijk de juiste woorden te vinden om Blauw Bepp te beschrijven. Alle superlatieven doen haar karakter te kort. Een oude ziel, een wijs dier. Met een spinnende, ontspannen Bepp op mijn schoot, haar blik lang en zacht op mij gericht, verdwijnen mijn zorgen naar de achtergrond en is de wereld oké.

Blå Blomme had ik graag nog vele moederschappen geschonken, maar dat mocht helaas niet zo zijn. Met haar wild look, haar jachtinstinct en haar behoefte aan vrijheid, mijn Landstryker pur sang!

Boskat naar mijn hart, mijn favo lieverd.
Verre afstammeling van mijn allereerste Noren en mijn gedroomde fokpoes.
Jammer dat we van haar geen kittens welkom konden heten. Helemaal uit Hongarije gekomen, is ze nu een happy Landstryker in de groene weilanden om mijn huis.

Kleurige dochter van Fjolsvid en Jasmin. Als moederdier bracht ze telkens haar dracht in gevaar door tussen de spijlen van de hondenkennel door te springen, maar in twee nestjes bracht ze toch 4 prachtige zonen groot. Kai Kalle en Knut Kåre, barnebarns Bard en barnebarns Bårek.

Saphira-met-de-mooie-ogen.
Altijd bij me in de buurt, maar nooit op schoot. Altijd de eerste om me bij thuiskomst te verwelkomen, maar de laatste die ’s avonds binnen komt.

Beetje zwerven, op rooftocht, beetje heibel maken met de buurtkatten. Nog wat indruk maken op de dames, maar vooral veel in de zon liggen en luieren, dat is het goede leven als kastraat voor onze ‘mooie rooie’.
